Rola magnezu i potasu w organizmie
Niewiele osób zdaje sobie sprawę z ilości funkcji, regulowanych przez magnez i potas w organizmie człowieka. Przykładowo, magnez bierze udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego (poprawia koncentrację i reguluje hormony stresu), mięśniowego i kostnego (zapobiega skurczom kończyn i uczestniczy w budowie kości i zębów), krwionośnego (wpływa korzystnie na mięsień sercowy), odpornościowego (stymuluje produkcję leukocytów) i trawiennego (uczestniczy w przyswajaniu witamin). Z kolei potas bierze udział w utrzymaniu równowagi wodno-elektrolitowej, działa wspomagająco na pracę serca, a także jest jednym z elementów, wpływających na prawidłową pracę mięśni [1].
Aspargin – lek o wieloletniej tradycji
Preparat leczniczy Aspargin jest produktem, istniejącym na rynku farmaceutycznym nieprzerwanie od 55 lat. Tak długa obecność tego leku w obrocie sprawiła, iż cieszy się on rozpoznawalnością oraz zaufaniem wielu pokoleń pacjentów, dla których jest symbolem i skuteczności. Warto pamiętać, iż Aspargin, jako produkt należący do kategorii leków, posiada skład zatwierdzony przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych. Oznacza to, iż wykazuje on działanie farmakologiczne i terapeutyczne, a nie – jak w przypadku suplementów diety – jedynie odżywcze [2]. Ponadto Aspargin, jak wszystkie inne leki, podlega ścisłym restrykcjom, a każda jego seria jest stale monitorowana pod kątem m. in. jakości, bezpieczeństwa, obecności zanieczyszczeń oraz innych parametrów, których spełnienia wymaga Dobra Praktyka Wytwarzania (GMP) [3].
Dlaczego warto wybrać Aspargin – przyswajalność produktu
Ze względu na fakt, że wielu producentów leków i suplementów diety proponuje szereg preparatów, zawierających w składzie sole magnezu i potasu, dobranie przez farmaceutę odpowiedniego produktu dla danego pacjenta bywa często utrudnione. W takiej sytuacji, warto pamiętać o przyswajalności poszczególnych form tych pierwiastków, co na pewno ułatwia wybór właściwego preparatu.
Badania naukowe dowodzą, iż sole organiczne magnezu i potasu (takie jak wodoroasparaginiany, cytryniany, jabłczany) wykazują o wiele wyższą biodostępność, niż formy nieorganiczne (np. tlenki, węglany, chlorki)[1]. Przykładowo, przyswajalność asparaginianu magnezu wynosi około 47%, a asparaginianu potasu około 90%[4][5][6]. Dla porównania – wchłanianie tlenku magnezu do organizmu, jako formy nieorganicznej, wynosi około 3-4%, co jest wartością wyraźnie mniejszą w stosunku do soli organicznej [7].
Istotną informacją jest również fakt, iż wodoroasparaginiany wykazują funkcję „maskowania” kationów potasu i magnezu, co ułatwia ich przenikanie przez dodatnio naładowaną błonę komórek jelit i zapewnia wysoką wchłanialność [1].
Kiedy rekomendować Aspargin?
Aspargin, jako produkt leczniczy, może być zalecany do stosowania w stanach, charakteryzujących się niedoborem magnezu i potasu w organizmie. Z punktu widzenia doradztwa farmaceutycznego, rozpoznanie objawów niedoboru obu tych pierwiastków u większości pacjentów jest stosunkowo łatwe. Zgłaszają oni bowiem szereg typowych dolegliwości, które niemalże jednoznacznie wskazują na zbyt niski poziom magnezu i potasu. Są to m. in. bolesne skurcze mięśni (przeważnie łydek), drgania powiek, drętwienie i mrowienie kończyn, znużenie, nerwowość, bóle głowy i brak koncentracji, czy też problemy ze snem. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że niektórzy pacjenci mogą skarżyć się na nieoczywiste objawy niedoboru magnezu i potasu, obejmujące np. problemy skórne (dermatozy, zaczerwienienie, łuszczenie), osłabienie kondycji włosów i paznokci, a nawet zaburzenia widzenia. W takich przypadkach można zasugerować pacjentom wykonanie badania poziomu obu tych pierwiastków we krwi, a w razie wykrycia ich niedoborów, warto zarekomendować preparat leczniczy z dobrze przyswajalnymi związkami magnezu i potasu, np. Aspargin.
Warto pamiętać, że lek ten może być również polecany osobom, które zwracają się do farmaceuty z objawami niedoboru magnezu i potasu, wynikającymi z regularnie wykonywanej aktywności fizycznej, a także spowodowanymi długotrwałym narażeniem na stres [1].
Aspargin może być też rekomendowany kobietom w ciąży oraz karmiącym piersią, przy czym należy przekazać takim pacjentkom, aby stosowanie preparatu odbywało się pod kontrolą lekarza prowadzącego.
Podczas pracy w aptece, warto również zwrócić uwagę na tych pacjentów, którzy stale przyjmują glikozydy nasercowe lub leki moczopędne (np. tiazydy, furosemid). Osobom takim można wyjaśnić, iż włączenie do codziennego stosowania preparatu z dobrze przyswajalnym magnezem i potasem (np. leku Aspargin), pomoże zapobiec niepożądanym skutkom, wywoływanym przez wyżej wymienione leki. Istotnym jest również fakt, iż Aspargin jest często rekomendowany przez lekarzy pacjentom, którzy cierpią na schorzenia kardiologiczne, np. niemiarowość i nadpobudliwość serca (na tle niedoboru magnezu i potasu), chorobę niedokrwienną serca przy zagrożeniu zawałem oraz w rekonwalescencji pozawałowej [1].
Podsumowując, pacjentom uskarżającym się na objawy spowodowane niedoborem magnezu i potasu, warto polecać lek Aspargin 75 tabletek, którego, skuteczność oraz wysoką przyswajalność potwierdzają liczne badania oraz który cieszy się zaufaniem pacjentów od kilkudziesięciu lat.
Źródła:
- www.aspargin.pl [dostęp: 03.10.2023]2. Suplementy diety czy leki? https://www.gov.pl/web/psse-wabrzezno/suplementy-diety-czy-leki [dostęp: 03.10.2023]
- https://haccp-polska.pl/cgmp-medyczne [dostęp: 03.10.2023]
- EFSA 2008: Magnesium aspartate, potassium aspartate, magnesium potassium aspartate, calcium aspartate, zinc aspartate, and copper aspartate as sources for magnesium, potassium, calcium, zinc, and copper added for nutritional purposes to food supplements – Scientific Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). The EFSA Journal 2008; 883:1-23.
- Institute o Medicine. Dietary Reference Intakes for Water, Potassium, Sodium, Chloride, and Sulfate. Panel o dietary reference intakes for electrolytes and water. Standing Comitee of Scientific Evaluation of Dietary Reference Intakes, Food and Nutrition Board, Washington, 2004.
- Stone M., Martyn L., Weaver C. Potassium intake, bioavailability, hypertension and glucose control. Nutrients. 2016; 8(7): 444.
- Firoz, M., Graber, M. Bioavailability of US commercial magnesium preparations. Magnesium Research. 2001;14(4), 257-262.
Aspargin®, 1 tabletka zawiera: 17 mg jonów magnezu w postaci 250 mg magnezu wodoroasparaginianu (Magnesii hydroaspartas) oraz 54 mg jonów potasu w postaci 250 mg potasu wodoroasparaginianu (Kalii hydroaspartas). Substancja po¬mocnicza o znanym działaniu: sacharoza 53 mg. Wskazania do stosowania: Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu: przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca, zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu; profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem; w rekonwalescencji pozawałowej; po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu; jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu). Produkt leczniczy jest przeznaczony dla pacjentów w wieku powyżej 12 lat. Dawkowanie: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: doustnie, zwykle od 2 do 6 tabletek na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych, po posiłku (co odpowiada od 34 mg do 102 mg Mg++/ dobę (1,4 mmol do 4,2 mmol) oraz od 108 mg do 324 mg K+/ dobę (2,7 mmol do 8,3 mmol). Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą. Uwaga: przyjmuje się, że całkowite dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg masy ciała, a przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonu na dobę. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na któ¬rykolwiek składnik produktu leczniczego (patrz pkt 6.1 ChPL Aspargin), hipermagnezemia, hiperkaliemia, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy od 30 ml/min), zakażenia dróg moczowych, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok), bradykardia, myasthenia gravis, znaczne niedociśnienie tętnicze krwi. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych. Produktu leczniczego nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała). Nie podawać z innymi preparatami zawierającymi potas. Przy długotrwałym stosowaniu, w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenie potasu i magnezu w surowicy, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Działania niepożądane: zaburzenia układu nerwowego: bezsenność (bardzo rzadko); zaburzenia nerek i dróg moczowych: hiperkaliemia (rzadko zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek); zaburzenia żołądka i jelit: bóle brzucha (niezbyt często), nudności (niezbyt często), biegunka ( nie (niezbyt często) , zaparcia (niezbyt często), wymioty, które zwykle ustępują samoistnie (niezbyt często); zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaczerwienienie skóry (rzadko); zaburzenia serca: zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (rzadko); zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie mięśniowe (rzadko). Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy FILOFARM®, ul. Pułaskiego 39, 85-619 Bydgoszcz. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: R/2107. OTC – lek wydawany bez recepty. OTC/A/MGR/IX /2023