Witaminy z grupy B i ich wpływ na układ nerwowy – czy forma ma znaczenie?

UKŁAD NERWOWY POTRZEBUJE WITAMIN Z GRUPY B

Układ nerwowy człowieka to złożona struktura, która bezpośrednio i pośrednio wykazuje wpływ na większość procesów zachodzących w organizmie [4]. Okazuje się jednak, że jego prawidłowe funkcjonowanie uzależnione jest chociażby od obecności witamin. Szczególną rolę w tym kontekście odgrywają witaminy z grupy B [2,3,4].

Zarówno teoria, jak i praktyka pokazują, że stosowanie witamin z grupy B (zwłaszcza B1, B6, B9, B12) pozytywnie wpływa na stan układu nerwowego – zarówno ośrodkowego, jak i obwodowego [2,4,5]. Dbałość o odpowiedni poziom tych witamin w organizmie nie tylko pozwala zapobiegać problemom układu nerwowego, ale też wspiera organizm także w momencie ich pojawienia się. Generalizując – witaminy z grupy B wspomagają regenerację nerwów oraz działają neuroprotekcyjnie [4]. Jak to wygląda w kontekście konkretnych witamin?

WITAMINA B12 I JEJ ROLA W ORGANIZMIE

Kobalamina to związek, który do organizmu dostarczany jest tylko i wyłącznie wraz z dietą mięsną – nie znajdziemy jej w świecie roślin [5,6]. Odgrywa istotną rolę w powstawaniu komórek układu krwiotwórczego, a także w syntezie DNA i RNA. Co jednak szczególnie istotne – jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego [3,5,6,7]. Dlaczego? Chociażby dlatego, że bierze udział w syntezie składników otoczki mielinowej, czy też w produkcji neuroprzekaźników [5]. Dodatkowo kobalamina jest kofaktorem syntazy metioninowej, która z homocysteiny tworzy metioninę. Niewystarczające ilości witaminy B12 w diecie sprzyjają nagromadzeniu się homocysteiny, a ta w nadmiarze wywiera działanie neurotoksyczne [3,5,6,8].

Witamina B12 jest też bardzo ważna dla przyswajania i przemian kwasu foliowego. Obniżony poziom kobalaminy często koreluje z niewystarczającą ilością kwasu foliowego w organizmie [5].

WITAMINA B9, CZYLI KWAS FOLIOWY

Kwas foliowy, w odróżnieniu od kobalaminy występuje głównie w diecie roślinnej (kalafior, szpinak, groch, fasola) [6]. Związek ten uczestniczy w syntezie zasad purynowych i pirymidynowych oraz metioniny. Istnieje też potwierdzona zależność pomiędzy zbyt małą ilością folianów w organizmie, a uszkodzeniami neurologicznymi [6]. Niedobór tej witaminy to m.in. upośledzone przewodnictwo w układzie nerwowym i demielinizacja neuronów [3]. Chcąc uzupełnić ilości folianów w organizmie warto przyjmować jednocześnie witaminę B12 – okazuje się, że niemożliwe jest uzupełnienie ilości jednej bez wystarczającej ilości tej drugiej… [3].

WITAMINA B1 I B6 

Zarówno tiamina (B1), jak i pirydoksyna (B6) są niezwykle ważne dla sprawnego funkcjonowania układu nerwowego. Tiamina jest kofaktorem wielu enzymów, które dostarczają energii właśnie do układu nerwowego [2]. Dodatkowo bierze udział w syntezie metioniny i neuroprzekaźników (m.in. acetylocholiny) [2]. Z kolei pirydoksyna jest niezbędna do syntezy dopaminy i serotoniny, a pośrednio uczestniczy w syntezie półproduktów mieliny [2]. Zbyt mała ich ilość w organizmie to chociażby zmęczenie i apatia, które wynikają z problemów z układem nerwowym [6].

SUPLEMENTACJA WITAMIN Z GRUPY B – NA CO WARTO ZWRÓCIĆ UWAGĘ?

Dowiedliśmy już, że witaminy z grupy B są dla układu nerwowego niezwykle cenne i mu potrzebne. Co jednak w przypadku, kiedy np. stosujemy dietę wegetariańską? Mogą pojawić się wówczas niedobory witaminy B12 [5]. Podobna sytuacja może mieć miejsce przy długotrwałym stosowaniu inhibitorów pompy protonowej [5]. Z kolei obróbka potraw może znacząco zmniejszyć ilość zawartego w nich kwasu foliowego [9]. W celu wsparcia czynności układu nerwowego zasadna może być zatem dodatkowa suplementacja tych witamin. Warto jednak w tym kontekście zwrócić uwagę na formę, w jakiej występują one w preparatach dostępnych w aptekach. Okazuje się bowiem, że formy metylowane witaminy B9 i B12 wykazują lepszą biodostępność [3].

 

FOSYDYNA PLUS, CZYLI EFEKTYWNE WSPOMAGANIE CZYNNOŚCI UKŁADU NERWOWEGO

Chcąc uzupełnić dietę w składniki wspierające pracę układu nerwowego warto rozważyć zastosowanie suplementu diety Fosydyna Plus. Produkt zawiera kompleks witamin z grupy B (B1, B6, B9, B12), urydynę i miedź. To, na co warto szczególnie zwrócić uwagę to obecność metylokobalaminy i L-metylofolianu wapnia, czyli lepiej przyswajalnych i efektywniej działających form witamin B12 i B9. Dodatek urydyny i miedzi ma na celu dodatkowe uzupełnienie diety w związki, wykazujące pozytywny wpływ na pracę układu nerwowego.

Suplement diety Fosydyna Plus posiada wygodna formę łatwych do połknięcia kapsułek, które stosuje się tylko 1x dziennie. Doskonale nadaje się jako produkt do uzupełnienia diety w tego typu związki.

Literatura:

  1. Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wyd.II, E. Bańkowski, rozdz. 27. Witaminy, 2009
  2. Polineuropatia – definicja, przyczyny, diagnostyka oraz możliwości leczenia, Mateusz Babicki, Lekarz POZ 2/2023
  3. Wpływ witamin z grupy B, miedzi i monofosforanu urydyny na funkcjonowanie układu nerwowego, Małgorzata Rudnicka, Medycyna Faktów, Vol. 16/Nr 2(59)/2023
  4. Zapalenie nerwów obwodowych: etiologia, diagnostyka i leczenie, Oskar Puk, Gabinet Prywatny 2022`01, Vol. 29/80
  5. Witamina B12 – skutki niedoboru, zasadność terapii i suplementacji diety u osób w podeszłym wieku, Marzanna Mziray, Przemysław Domagała, Regina Żuralska, Magdalena Siepsiak, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu 3(48), 2016
  6. Witaminy z grupy B – naturalne źródła, rola w organizmie, skutki awitaminozy, Agnieszka Gryszczyńska, Postępy Fitoterapii 4/2009
  7. Analiza czynników ryzyka niedoboru witaminy B12 u chorych na cukrzycę typu 2 oraz zależności między tymi czynnikami a stosowaniem metforminy, Fabiana Lima Marques, Alana Rocha Puppim, Everlayny Fiorot Costalonga, Diabetologia Praktyczna 2018, tom 4, nr 6
  8. Znaczenie metabolizmu folianów w rozwoju powikłań u kobiet ciężarnych, Agnieszka Seremak-Mrozikiewicz, Ginekol Pol. 2013, 84, 377-384
  9. Kwas foliowy – skutki niedoboru i zasadność suplementacji, Lucyna Kapka-Skrzypczak, Joanna Niedźwiecka, Maciej Skrzypczak, Andrzej Wojtyła, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2012, tom 18, nr 1, 65-69